Ο δύσκαμπτος μέγας δάκτυλος (HALLUX RIGIDUS), αποτελεί μια επώδυνη προϊούσα παθολογική κατάσταση του άκρου ποδός που αφορά στην 1η μεταταρσοφαλαγγική άρθρωση. Εμφανίζεται σε ηλικίες πάνω των 50 ετών. Ουσιαστικά αποτελεί την ανάπτυξη της αρθρίτιδας, φθορά των αρθρικών χόνδρων της άρθρωσης που αποτελείται από τη κεφαλή του 1ου μεταταρσίου και την εγγύς φάλαγγα του μεγάλου δακτύλου του ποδός. Μπορεί να συνδυάζεται με βλαισό μέγα δάκτυλο (κότσι), αλλά μπορεί να εμφανίζεται και δίχως την παραμόρφωση αυτή.
ΑΙΤΙΑ
Προηγούμενος τραυματισμός της άρθρωσης και σταδιακή εμφάνιση μετατραυματικής άρθρίτιδας.
Προυπάρχουσα παθολογική κατάσταση του ποδός όπως η πλατυποδία ή η κοιλοποδία καθώς και βλαισός μέγας δάκτυλος μπορεί να οδηγήσουν στην εξέλιξη εμφάνισης του δύσκαμπτου μεγάλου δακτύλου
Γενετικοί παράγοντες
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑ
Πόνος στο μεγάλο δάκτυλο το οποίο δυσκολεύει τον ασθενή στη βάδιση και εξελικτικά και στην ηρεμία.
Δυσκαμψία της 1ης μεταταρσοφαλαγγικής άρθρωσης η οποία οδηγεί σε μεταβολή του μοντέλου της βάδισης με αποτέλεσμα να επιβαρύνονται οι κεντρικότερες αρθρώσεις όπως το γόνατο, το ισχίο και την οσφυική μοίρα της σπονδυλικής στήλης.
Οίδημα (πρήξιμο) και φλεγμονή της άρθρωσης με αποτέλεσμα ο ασθενής να μη μπορεί να φοράει τα υποδήματά του και να περιορίζεται στην χρήση ειδικών υποδημάτων (μαλακών και ευρύχωρων)
Δύσκαμπτος μέγας δάκτυλος. Ακτινογραφία του άκρου ποδός που αναδυκνείει τη σοβαρή αρθρίτιδα μεταξή της κεφαλής του 1ου μεταταρσίου και της εγγύς φάλαγγας του μεγάλου δακτύλου (κόκκινος κύκλος)